صیغه عقد موقت (یا همان متعه) یکی از انواع ازدواج در فقه شیعه است که برای مدت مشخصی بین زن و مرد برقرار می‌شود. این نوع ازدواج با شرایط و قوانین خاصی انجام می‌شود و می‌تواند مدت زمان آن از چند ساعت تا چند سال باشد.
مراحل و شرایط اجرای صیغه عقد موقت
-
رضایت دو طرف: هم مرد و هم زن باید به این ازدواج رضایت داشته باشند. اگر زن قبلاً ازدواج کرده باشد، باید عده طلاق یا عده وفات را رعایت کرده باشد.
-
ذکر مدت و مهریه: در عقد موقت، مدت زمان ازدواج و مقدار مهریه باید به طور دقیق مشخص شود. این دو مورد از اجزای ضروری این عقد هستند.
-
خواندن صیغه عقد:
- زبان عربی: در بسیاری از موارد، صیغه عقد به زبان عربی خوانده می‌شود.
- زبان فارسی: در صورتی که زبان عربی دشوار باشد، میتوان صیغه را به زبان فارسی نیز خواند. به این صورت:
- زن می‌گوید: "من خودم را به عقد موقت تو درآوردم به مدت ... (مثلاً یک ماه) و با مهریه ... (مثلاً یک میلیون تومان)".
- مرد می‌گوید: "قبول کردم".
-
آگاهی از شرایط و احکام:
- زن و مرد باید از احکام و شرایط ازدواج موقت آگاه باشند.
- این شامل آگاهی از حقوق و وظایف هر یک نسبت به دیگری، مدت زمان عقد، و احکام مربوط به فرزندان احتمالی می‌شود.
پایان مدت عقد موقت
-
اتمام مدت: وقتی مدت زمان عقد به پایان برسد، عقد به طور خودکار منقضی می‌شود و زن و مرد دیگر به هم محرم نیستند مگر اینکه دوباره عقد موقت را تمدید کنند یا عقد دائمی ببندند.
-
باقیمانده مدت: اگر مرد بخواهد پیش از پایان مدت مقرر، باقیمانده مدت را به زن ببخشد، می‌تواند با گفتن جمله‌ای مانند "باقیمانده مدت را به تو بخشیدم"، این کار را انجام دهد و عقد پایان یابد.
احکام و توصیه‌ها
-
عده: پس از پایان مدت عقد موقت، زن باید مدت معینی (عده) را صبر کند پیش از آنکه بتواند با مرد دیگری ازدواج کند. مدت عده در عقد موقت، دو دوره کامل قاعدگی است. اگر زن در سن قاعدگی نباشد، عده او 45 روز است.
-
رعایت حقوق: هر دو طرف باید حقوق و وظایف خود را طبق شرایط عقد رعایت کنند.
-
آگاهی و مشورت: پیش از اقدام به عقد موقت، مشورت با افراد مطلع و آگاه به مسائل فقهی و قانونی توصیه می‌شود.
عقد موقت یک موضوع حساس و مهم است که نیاز به دقت و آگاهی کامل از شرایط و احکام شرعی و قانونی دارد.